Wielka Piramida w Gizie rozprasza energię elektromagnetyczną

Międzynarodowa grupa badawcza zastosowała techniki fizyki teoretycznej do badania reakcji elektromagnetycznej Wielkiej Piramidy na fale radiowe. Naukowcy udowodnili, że w warunkach rezonansu piramida może koncentrować energię elektromagnetyczną w swoich wewnętrznych komorach i pod podstawą.

Podczas gdy egipskie piramidy są otoczone wieloma mitami i legendami, badacze mają niewiele naukowo wiarygodnych informacji o ich właściwościach fizycznych. Ostatnio fizycy zainteresowali się tym, jak Wielka Piramida będzie oddziaływać z falami elektromagnetycznymi o długości rezonansowej. Obliczenia wykazały, że w stanie rezonansu piramida może koncentrować energię elektromagnetyczną zarówno w komorach wewnętrznych, jak i pod jej podstawą, gdzie znajduje się trzecia niedokończona komora.

Wnioski te zostały uzyskane na podstawie modelowania numerycznego i metod analitycznych fizyki. Naukowcy oszacowali, że rezonanse w piramidzie mogą być spowodowane falami radiowymi o długości od 200 do 600 metrów. Następnie opracowali model odpowiedzi elektromagnetycznej piramidy i obliczyli przekrój. Ta wartość pomaga oszacować, jaka część energii padającej fali może być rozproszona lub pochłonięta przez piramidę w warunkach rezonansowych. Wreszcie w tych samych warunkach naukowcy uzyskali rozkład pola elektromagnetycznego wewnątrz piramidy.

Aby wyjaśnić wyniki, naukowcy przeprowadzili analizę wielobiegunową. Ta metoda jest szeroko stosowana w fizyce do badania interakcji złożonego obiektu z polem elektromagnetycznym. Obiekt rozpraszający pole jest zastępowany zestawem prostszych źródeł promieniowania-multipoli. Połączenie promieniowania wielobiegunowego pokrywa się z polem rozpraszania dla całego obiektu. Dlatego, znając typ każdej multipoli, można przewidzieć i wyjaśnić rozkład i konfigurację rozproszonych pól w całym systemie.

Wielka Piramida przyciągnęła naukowców, gdy badali interakcje między światłem i nano cząstkami dielektrycznymi. Rozpraszanie światła przez nano cząstki zależy od ich wielkości, kształtu i współczynnika załamania światła materiału źródłowego. Zmieniając te parametry, można określić tryby rozpraszania rezonansowego i wykorzystać go do opracowania urządzeń kontroli światła na poziomie nano.

„Egipskie piramidy zawsze przyciągały wielką uwagę. Jako naukowcy byliśmy nimi również zainteresowani, więc postanowiliśmy uznać Wielką Piramidę za cząstkę, która rezonując rozprasza fale radiowe. Ze względu na brak informacji o właściwościach fizycznych piramidy musieliśmy zastosować pewne założenia. Na przykład założyliśmy, że wewnątrz nie ma nieznanych zagłębień, a materiał budowlany o właściwościach zwykłego wapienia jest równomiernie rozłożony wewnątrz i na zewnątrz piramidy. Po dokonaniu tych założeń uzyskaliśmy interesujące wyniki, które mogą znaleźć ważne praktyczne zastosowanie. ”– powiedział doktor nauk Andrej Jewluchin, kierownik i koordynator badań.

Teraz naukowcy planują wykorzystać wyniki do odtworzenia tych efektów na poziomie nano.

„Wybierając materiał o odpowiednich właściwościach elektromagnetycznych, możemy uzyskać piramidalne nanocząsteczki z perspektywą praktycznego zastosowania ich w nanoczujnikach i wydajnych ogniwach słonecznych”, powiedziała dr. Polina Kapitainowa, członek Wydziału Inżynierii Fizycznej Uniwersytetu ITMO.