Słowiańska haplogrupa R1a i I2a-Dinaric/Slavic

Haplogrupa dynarska

Mówiąc o ludach tworzących etnos Słowian mamy na myśli dwie męskie formacje genetyczne YDNA:  haplogrupy R1a (indo-europejska, słowiańska) oraz I2-Dinaric (alternatywne nazwy I2-Slavic, I2a-Slavic; wg klasyfikacji ISOGG I2a1b; wg markerów SNP I-L621). Po drugiej  Łaby dominuje R1b (euroazjatycka; keltycka) oraz I1 (nordycka; północna). Zachodni badacze dostarczyli sporo danych o „swoich” haplogrupach. Po naszej stronie z kolei dominują badania rosyjskie. Mam na myśli głównie Prof. A. Kłosowa, a przy okazji budują swój etnos na bazie R1a zawłaszczając ją jako ruską, a nie słowiańską. Tak czy inaczej haplogrupa dynarska jest pomijana i niewiele jest dostępnych danych. W drzewie genetycznym portalu Eupedia mamy jedynie małą gałązkę, na tle rozbudowanych mniej licznych gałęzi” zachodnich”.

Phylogenetic tree of haplogroup I2

Mogłoby z tego wynikać, że to nic nie znacząca mała populacja, a faktycznie to jest 24-ro milionowa męska populacja stanowiąca prawie 7% europejskich mężczyzn i 35% haplogrupy I (I1+I2), określanej jako proto-europejska  (proto-Europeans, staro-europejska) . Z kolei całkowita populacja haplogrupy I w krajach słowiańskich wynosi prawie 32 mln co stanowi 46% hg I. Hg Dynarska to druga w kolejności liczebnie haplogrupa po I1, z tym że to porównanie jest niesprawiedliwe, bowiem I1 nie jest tak jednolita jak dynarska pod wzgledem etnosu oraz należałoby porównywać haplogrupy (mutacje) z tego samego poziomu oraz okresu. W takim podejściu haplogrupa dynarska  jest absolutnym liderem i te geny odniosły ogromny sukces populacyjny, a dokładnie jednego założyciela rodu. Żył około 500 lat pne i ma obecnie 24 miliony męskich potomków. Nazwałem go Skyton a jego symboliczny wizerunek jest na pasku bocznym.

Balkans map

Nazwa haplogrupy dynarskiej wynika z dużego jej udziału w krajach dynarskich jak Bośnia, Chorwacja, Serbia, Czarnogóra (30-55%), przy czym wśród bośniackich Chorwatów wynosi aż 70%. Niemniej nazwa ta jest symboliczna i nie oddaje rzeczywistości, ani jako miejsca rozwoju i powstania wczesnych mutacji, ani dużej liczebności tej populacji – w wymienionych krajach to około 3 mln (13% populacji haplogrupy dynarskiej). Wysoki udział tej haplogrupy w tym rejonie ma związek z migracją (wspólnie z R1a) z obszarów Europy Centralnej i Wschodniej, dość późnej, bo już po upadku Cesarstwa Rzymskiego. Prawidłowa nazwa powinna być nie dynarska a słowiańska (I2-Slavic) i nie ma tu żadnego „naciągania”, bowiem 90% tej populacji to obecny etnos Słowian tworzony wspólnie z R1a od kilku tysięcy lat. Sama mutacja dynarska powstała w okresie, gdy w Europie zaczęli pojawiać się ze wschodu mężczyźni z hg R1a więc mogli współtworzyć etnos proto-słowiański.

Projekt Family Tree DNA i haplogrupa dynarska

Aby wykonać analizę populacji haplogrupy dynarskiej w krajach i regionach oraz niższych haplogrup, a potem wyciągnąć wnioski, potrzebne są dane. Jedyne ogólnie dostępne dane umożliwiające analizę statystyczna są na portalu familytreedna.com w projekcie I2a Y-Haplogroup – w listopadzie 2017 to 2500 członków (próbek statystycznych, choć właściwsze jest określenie „przypadkowych”). Jak na całkowitą populacje Europy (około 370 mln mężczyzn) to niewielka ilość próbek i w dodatku z tych 2500 próbek trzeba odjąć próbki dla haplogrupy I2a-Sardinian (974), I2a-Isles (470) oraz I2a-Disles (64). Pozostaje dla I2a-Din/Slavic około 900 próbek. Zatem mało, w dodatku część osób nie podała kraju zamieszkania. Zatem wyniki które podaje mogą być obarczone dużym błędem. Próbki te nie są rozłożone zgodnie z liczbą mieszkańców w poszczególnych krajach, dlatego dla każdego kraju zastosowałem odpowiedni wskaźnik przeliczeniowy jako liczbę mężczyzn przypadającą na jedna próbkę (np. Polska 11,5 tys./próbkę, Irlandia 100 osób/próbkę a na drugim biegunie Rumunia 200 tys./próbkę). Dla analizy oprócz krajów słowiańskich konieczne było dodanie kilku innych niesłowiańskich krajów z istotnym udziałem Ia2-Dinarc: Niemcy, Włochy, Austria, Albania, Grecja. Przykładowo umożliwiło to oszacowanie populacji haplogrupy autora tekstu – A2423. Aktualnie (grudzień 2017) znanych jest 8 osób z ta mutacją (Polska -2, Słowacja -2, Rosja-1, Ukraina-1, a 2 osoby nie podały kraju pochodzenia). Haplogrupa I liczy obecnie około 68 milionów, a populacje tej podgrupy A2423 szacuje na 275 tys. mężczyzn (zakres 150-400 tysięcy mężczyzn, czyli 0,25 – 1 % całej populacji I).

Wyniki zostaną omówione w kolejnych artykułach.

UWAGA!

Treść artykułów będzie modyfikowana w przypadku nowych informacji oraz na podstawie komentarzy. Założeniem dla tej strony jest aby treści w określonym temacie zebrać w jednym miejscu w odróżnieniu od tradycyjnych blogów. Opisy załączonych do artykułów obrazów są w języku angielskim, aby ułatwić ich odczytanie osobom spoza Polski.

Vayda (Dinaric haplogroup I2a1b2a1a1a1a2 or subclade I-A2423;  mtDNA H5A1A)
POST SCRIPTUM
Wajda (Vayda)

Wajda to nazwa pochodzenia węgierskiego oznaczająca przywódcę niekoniecznie wysokiego szczebla. Przyjęta została przez Wołochów i oznaczała po prosto … bacę. Nazwisko moich przodków sprzed 150 lat , region zamieszkania,  badania genetyczne potwierdzają, że haplogrupa  I-A2423  jest związana z osadnictwem Wołoskim w Polsce, Słowacji, Węgrzech i Ukrainie. Oczywiście nie znamy okresu, gdy ta haplogrupa dołączyła do tego etnosu, czy też była od początku. Moja haplogrupa mtDNA H5 także wspiera teorie Wołoską/Karpacką. Etnos Wołoski jest późny – ostatnie 1000 lat. Osadnictwo terenów górskich Karpat w Polsce trwało od tysięcy lat poczynając od kromańczyków. Szczególnie w Beskidach rozwijały się osady, rzemiosło, hutnictwo i ośrodki religijne (np. Mucharz). Nazwy wskazują także na osadnictwo Lachów np. Lachowice, Lachowy Groń. Tu prawdopodobnie mieszkali Wandalowie i Biali Chorwaci. Równie dobrze hg  I-A2423  można wiązać z właśnie z Wandalami i Białą Chorwacją.

Mapa powyżej przedstawia dominujące haplogrupy YDNA  w Europie. Haplogrupa dynarska to I2a-Dinaric / Slavic.  CTS1211, M458 i Z92 to słowiańskie haplogrupy R1a.