Drzewo Życia – Drzewo Świata – Drzewo Drzew – Wierszba

Kwiecista Gałązka z Drzewa Światła Świata – Drzewa Słońca-Sołńca – Słowiańsko-Skołocko-Istyjskiego Drzewa Drzew – Drzewa Ognistego, czczonego też jako Ołtarz Ognia  – Z tego Sołowitego Drzewa zrodzili się Sołowianie i Sokołoci oraz Istowie – z Zerywanów przyszli na Świat w Starej Kolibie i z Pąpów Odrodzili się w Nowej Kolibie.

Idea  kosmicznego drzewa,  natchnęła do stworzenia wielu jego obrazów bardzo licznych artystów w ciągu minionych wieków. Mimo różnych filtrów sublimacyjnych nałożonych na tą odwieczną – przyrodzoną ideę – obecną już w najprostszych religiach prehistorycznych i we wszystkich tak zwanych pogańskich – czyli przyrodzonych wiarach – fascynuje ona i zajmuje twórców wszystkich epok, włącznie z autorami żyjącymi w dzisiejszym – podobno naukowym i pozbawionym religijności głębokiej – czasie współczesnym.

Drzewo Świata  nazywane też Drzewem Życia bądź Drzewem Drzew rośnie na samym wierzchołku  Weli – na jej Wierchu i stanowi owego Wierchu Zwieńczenie – Wiechę. Obszernie o tym czym jest owo Drzewo traktuje w zasadzie wiele ustępów z wielu Taj całego Wielkiego Czwórksięgu Wiary Przyrodzoney Słowian.

Należy sobie wyraźnie uświadomić – co dla laików nie jest wcale oczywiste – że Drzewo Rajskie zwane Wyrajem i znane chrześcijaństwu jako Drzewo Dobrego i Złego nie jest w żadnym wypadku tym samym co Drzewo Drzew – drzewo kosmiczne. To drugie – drzewo kosmiczne – trzymające kopułę Niebiosów nad Welą, zostało stworzone ręką Swąta i jest jedynym Drzewem Swąta, Drzewem Żywym, Drzewem Życia z którego każda zerwana gałązka może wzejść życiem jako iż jest nasycona swątowym istem.

Każda z tych gałązek, nasion, liści, owoców, kwiatów, strzępków kory, miąższu pnia, korzeni – ma siłę stworzenia nowego życia – całej jego nowej gałęzi – całej dziedziny żywota o zupełnie nieprzewidywalnym kształcie. Przykłady zapisane dotychczas w Księdze Tura i Księdze Ruty pokazują, że z odłamanego wiechcia – z kilku gałązek, których Swąt – Światowit  używał w bani wyrósł zarówno świat roślin, zwierząt jak i świat ludzi, z drzazg zaś porwanych przez Dziwienia wyrośli Stwolinowie i Jątki. Trudno powiedzieć, co jeszcze mogłoby powstać przez rozsadzenie po świecie fragmentów tego drzewa – pewne jest że byłoby to coś niezwykłego, czego dotychczas nie ma i czego nie jesteśmy w stanie przewidzieć.

Niektóre kapiszty powiadają, ze Czwarte Wyjście Swąta z Kłódzi będzie jednocześnie zniszczeniem znanego świata i być może posianiem nowego świata, który zrodzony zostanie przez Swąta w zupełnie nowym porządku, na miejsce starego Świata, z poszczególnych członów i odłamków Drzewa Drzew.

Dla nas wierzących Wiary Przyrodzonej Słowiańskiej – w Koronie Drzewa Świata może siedzieć tylko sam Bóg Bogów, albo jedno z dwójki jego pomocników Świćgałęza lub Świętogłaza.