PRZEDŁUŻANIE RODU CZYLI O ENERGII KREACJI

Kobieta bezdzietna wciąż jeszcze kojarzy się może nie pejoratywnie (te czasy już chyba mamy za sobą), ale wciąż gdzieś z tyłu głowy jest obraz jakiegoś „wybrakowania”. Tak, jakby brak potomstwa był czymś, co odziera kobietę z możliwości doświadczeń, przeżyć, czegoś tak istotnego i pierwotnego, że jej całe życie z tego powodu wydaje się być przysłonięte jakąś ciemną chmurą.

I racja.

Tyle, że to nie o dzieci chodzi. A o energię kreacji.

Czy jednak energii kreacji brakuje TYLKO kobietom bezdzietnym? Oczywiście, że nie. Można mieć piątkę dzieci i być pustą w środku: lodowatą, skostniałą, pozbawioną fantazji i zmysłu tworzenia czegoś z niczego. Oczywiście, przy piątce dzieci będzie to rzadsze – bo jednak trzeba się nieźle nagimnastykować, by zapewnić takiej gromadce nie tylko wyżywienie, odzienie i opiekę, ale i rozrywkę i wychowanie.

Może to dlatego energia kreacji tak bardzo nam się kojarzy z posiadaniem dzieci. Jednak to nie jest jedyny wariant. I wielodzietność nie zawsze gwarantuje niezakłócony przepływ tejże energii.

A czemu energia kreacji jest tak pociągająca?

Bo wszyscy na jakimś poziomie rozumiemy i wiemy, że energia kreacji jest tym, co nadaje sens życiu na ziemi. Łączy się ona z umiejętnością odczuwania głębi istnienia, radości i spełnienia, dawania i otrzymywania miłości i przyjemności.

I uruchomić możemy ją nie tylko poprzez umożliwienie powstania nowego życia. To energia, która wartko płynie, gdy tworzymy coś nowego, coś, co pogłębia i rozszerza odczuwanie świata. Coś, co pomaga innym odnaleźć siebie, swoje miejsce na ziemi. Coś, co pozwala innym doznać uzdrowienia, poczuć się zaopiekowanym. Jest naszym osobistym , indywidualnym wkładem w całość stworzenia.

To jest coś, co przychodzi nam do głowy wtedy, gdy leżymy na łożu śmierci, jako to, z czego jesteśmy dumni, co wiemy, że było ważnym śladem, jaki pozostawiamy po sobie.

I tak, dzieci są ważne. Przedłużenie rodu jest ważne. Ale nie każdemu jest to dane w taki sam sposób. Zadaniem niektórych będzie dołożyć swoją cegiełkę w inny sposób.