Awarowie – Awar – Abar

Awar ~ Abar ~ (Abhar ~ Harowie ~ Horwaci ~ Hobrowie ~ Obrowie) najwaleczniejszy lud scytyjski, (Scyci alias Skoloci – Języcznicy co synonim Gardaricy – Językowie – Ludzie – Słowianie) nie należy mylić z pseudoawarami uciekinierami przed Turkuciami którzy w liczbie 20 tys. mieli uciec do Europy. Awarii-Awarinowie odnotowani też przez Ptolemeusza u źródeł Wisły (II wiek), jeden z ludów związku Lugii-Ludzi, bantaib Antaib(Antów), kaganat Obrów, inaczej Awarski.

Dlaczego według opinii dzisiejszych historyków ”źródła bizantyjskie z VI i VII wieku częstokroć mylą Awarów ze Słowianami”, otóż źródła bizantyjskie z VI i VII nic nie mylą, bo Awarowie i Słowianie to dwie nazwy synonimiczne tego samego ludu, to tylko opinie owych dzisiejszych historyków są mylne.

Przyjmuje się też, że imię Awarinowie i Burowie Lugiowie to synonimy, Harowie w związku Lugii mają takie same znaczenie jak Awarowie wśród Scytów, z kolei Awarowie zajmują takie same stanowisko, jak Paralaci (Królewscy-Regina-Lechnia-Basilei) wśród Skolotów (nazwa własna Scytów) i odpowiada to stanowisku Walinów wśród Słowian, odpowiada to też po prostu statusowi Szlachty w Rzeczpospolitej zwanej szlachecką która była Unią etnicznie w większości Słowiańską, więc Harowie, Awarowie, Paralaci, Walinowie to warstwa czy stan militarny na obszarze Słowiańszczyzny, wcześniejszych Unii czyli związku Lugii alias bantaibAntów czy kaganatu Awarów, a wcześniej Imperium Skolotów(Scytów).

Centralną ziemią tych związków była dzisiejsza małopolska z przemysłem hutniczo-kowalskim z Świętych Gór oraz z władztwem polityczno-religijnym Światogorów-Świętopełków, mamy tu do czynienia z kontynuacją stosunków nie tylko etnicznych ale i politycznych na tym samym środkowoeuropejskim terytorium od Atlantydy Bharów sprzed XIII w. p.e.ch. do VIII w. p.e.ch. powstanie Imperium Skolotów poprzez Związek Lugii(Ludzi) – Bantaib Antaib, Kaganat Awarski, Unię Szlachcką, do Imperium Rosyjskiego, a nawet ZSRR z Układem Warszawskim który był w 80-90% sojuszem etnicznie Słowiańskim.

Mamy więc upadki (np. upadek Atlantydy) i wzloty (budowa związku-bant Lugii-Antów) dość naturalnej wspólnoty etniczno-językowo-terytorialnej. Sama nazwa Awar-Abar etymologicznie związana z awal-awar (k’owal-k’owar-k’afar od przemysłu kowalskiego walić, kuć, stąd nazwa miejscowa Kowary), związana też z Jaworem- drzewem życia, „W dawnych czasach stało we wsi Januszów wielkie drzewo, które po polsku zwie się Jawor. U korzeni tego drzewa biło źródło, które od tego drzewa zwane było wówczas Jaworzyca” (Księga Henrykowska), stąd jaworowi ludzie z ludowych pieśni którzy „budowali mosty dla pana starosty”, tatuowali oni też swoje ciała motywami liści i gałęzi tego drzewa, od pasa w górę, wydaje się, że pierwotnie to od apa-aba-awa-jawa-jawar-waryo czyli woda, więc było by odwrotnie i to od wód źródeł nazwano drzewo życia aworem, (arabskie, Bahr-morze-ludy morza) czyli lud wód-wodny.

Awarzy mogą też być skróconą formą słowa g’awarit-g’aworzyć więc mówić wysławiać się czyli synonimem nazwy Słowianie, szemrze lud i wody rzeki czy strumyka szemrzą czyli mówią, więc aworzy rzeka jak i lud aworzy, stąd woda(wyWar) w garnku się warzy, wrze, gotuje, bulgoce czyli wydaje dźwięki, było by to więc słowo dźwiękonaśladowcze jak war’kot-wrzawa-wrzask i stąd warinowie-waręgowie-wręgowie wręga-pręga, obra-obręczy, szkieletu-skolota, co nawiązuje do imienia armii zmarłych Harów-hari płonących (wrę z gniewu) czeskie harat – płonąć, kipieć, wrzeć, haravy ~ palący się, płomienny, płonący, przen. gwałtowny. Jednak Obrzy byli głownie Obro’ną choć porażającą grozą (czeskie obrna ~ paraliż-porażenie i obrnit ~ uzbroić się). Te nasze ognisto-wodne imię jest też zachowane w pierwotnym znaczeniu słów w dialektach Tocharskich, fraza „ma (s)poryo … ma (a)waryo” gdzie ‚por-poryo’ ~ ogień, ‚waryo’ ~ woda, więc stąd nasze imię Sporowie-Awarzy przenośnie płonące wody-ogniste wody. [od wody więc samo nasze imię a(w)aryo-arya-Ariowie-Awarzy].

Podsumowując Awar – Abar – Abhar – Bharat – harat – Chorwat to nazwy etymologicznie związane będące synonimami, nazwa najwaleczniejszego ludu Słowiańskiego wcześniej zwanego Skolotami jeszcze wcześniej Atlantami, był to nie tyle lud Słowiański tylko siły zbrojne, obronne tworzone przez wszystkie ludy związku-bantu-kaganatu Ludzi-Antów-Awarów które były Słowiańskie, siły zbrojne które z czasem stały się na tyle odizolowane od reszty Słowian tajemnicą i prawami państwa zmarłych, że nabrały cech narodu jednak pierwotnie były kastą militarną wręcz wyhodowaną w klasztorach(tor-droga klas) do walki, był to efekt nie tyle eugeniki, ile stymulowania cech pożądanych u wojownika czyli masy, wzrostu, siły i tzw. o(l)brz(y)mienia poprzez karmienie głównie krwią byka i nabiałem dlatego nazywano ich Hobrami – Obrami – Olbrzymami, ten efekt obrzmienia występuje często u rzeźników pijących krew w ubojniach, stymulowano też ich agresją czyli prawem do pojedynków, cechy te utrwaliły się na tyle, że jeszcze w 14 wieku Długosz pisał, że szlachta polska jest większa i silniejsza od szlachty innych nacji, mity Wed mówią, że stworzył ich Bhrama do obrony wód, najwcześniej odnotowane imię Awar, to odciśnięte w nazwie miasta Awaris imię Awarisa, największego bohatera Skolotów (języczników), było to miasto zdobywców Egiptu, założone 17 wieków p.e.ch.

Awaris to bohater od imienia Gerrosów-Gierusów-Dzierusów też imię herosów-gieroji czyli nawet imię Awarowie mogło pierwotnie znaczyć tyle co bohaterowie.

Upadek kaganatu i imienia Obrów nastąpił pod koniec VIII wieku e.ch. po wojnie domowej z chrystianami wspieranymi przez imperium Chrystianorum Karola Magni, wojna znana w legendach u Słowian wschodnich i południowych jako walka Żmija Ogiennego ojca z synem Wężem Ognistym Wilkiem, po klęsce ojca odpadła Chorwacja południowa zwana później Wielką Morawą. Wielka lub Biała Chorwacja (kaganat ar-Rus) północna ze swym jądrem państwem zmarłych (Arta Nija – kraj Nyji), pozostała niepodległą do czasu jej rozpadu na kilka mniejszych lub większych państw w których władzę przechwycili despoci, tyrani i uzurpatorzy, którzy dla zalegalizowania swej uzurpacji przechodzili na chrystianizm. W 11 wieku podjęto dwie nieudane próby odbudowy kaganatu, jedna podjęta przez Chrobrego, udaremniona w wyniku skoordynowanej akcji Niemców i separatystów ~ uzurpatorów przeciwko Chorwackiej koronie, druga Bolesława Śmiałego, została udaremniona mówiąc językiem mitu przez wielką wszetecznicę. Prawdopodobnie też podjął taką radykalną odbudowęteokratycznego państwa Chorwackiego, łącznie religią pogańską, Bracisław-Braczysław tzw. Bolesław Zapomniany najpewniej syn lub wnuk Bolesława Chrobrego. [do słowa Awal-Awar – wele nawiązuje słowo niemieckie ‚wahl’- wybór, co od Woli-Wolki-peuki,-kele, jako miejsca sOboru, sAbor(serbskie), wahl to po prostu ktoś posiadający prawo obierania, wy’borca-elektor, czyli wahl i abar(aborca) to synonimy].

Jeszcze o wielkiej awarskiej Świątyni Dziewięciu kręgów~wałów, w rozdziale ”Upadek Obrów” w miarę logicznie wywodziliśmy, że nie ma takich konstrukcji w Europie, no na pewno nie jest o nich głośno, jednak jest gród Chodlik o trzech koncentrycznych wałach, ma być w Guciowie podobny o sześciu wałach (gród 20 hektarowy, 6 hektarów majdan), Platon pisząc o Atlantydzie opisuje jej stolicę jako identyczną konstrukcję z wielu koncentrycznych wałów, podobnie 9 kręgów liczy kraina Hadesa czyli piekło, a Chrobacja to państwo grobów, zakłamana jest np. wiedza o kurhanach w Polsce, czyli jeśli gdzieś jest taka wybitnie sztuczna i wydumana przez jakiegoś tyrana ~ boga, konstrukcja z dziewięciu kręgów~wałów, to tylko w tzw. przedhistorycznej Polsce, kraju o najbardziej zakłamanej historii w świecie.

Taka konstrukcja to, iście faraoński pomysł i nadaje się rzeczywiście, jedynie na świątynię lub grobowiec, bo żyć w takim czymś byłoby trudno.

Istniała jakaś pamięć ludu o tym, że Awarowie to nasi co zapisał Słowacki w ”Królu Duchu”

Lękaj się jego, ja znam, co on znaczy:

Jest to najstarszy między Słowianami,

który miał niegdyś złoty kij żebraczy

A ten go wiatrem niósł i pędził mgłami

Jak piorun… aż Bóg, który sny tłumaczy,

Papież naówczas nad światem i nami,

Kiedy się z Aten rozchodziła wiara.

Zesłał na wiatrach naszego Awara.

Skąd wiem ~ nie pytaj…

Choć tu wyżej jest jakby przeciwstawienie ”naszego Awara”, temu którego Słowacki nazwa ”najstarszy(m) między Słowianami,” ale jak wiemy z niezależnych źródeł to właśnie Awarowie są najstarszym i najwaleczniejszym plemieniem Scytów, czyli Słowian, być może ten pogląd jest tylko mylnym domniemaniem Słowackiego, bo Gierusi są bez wątpienia najstarszymi i najwaleczniejszymi Scytami, czyli Gierus synonim Awar.

Oczywiście Słowacki czerpał swą wiedzę od ”ludzi teraz prostych”… którzy mieli jeszcze w jego czasach, wielki wręcz pogardliwy dystans wobec chrystiańsko ~ romajskich nowinkarzy…

”Skąd wiem ~ nie pytaj… a są większe rzeczy,

Które my znamy, ludzie teraz prości,

A które potem nauka skaleczy ~

I z nową wiarą poda za nowości…

Ten sam duch, wielki jak Bóg… a człowieczy,

Zrobił Paladium z Pelopida kości

I ten relikwiarz nakrywszy kościołem,

Miast całych bronił trupem jak aniołem.

A i toż nowi podadzą za nowe.

Bo mi mówiono… w nocy ~ jacy będą

Ci, którzy wezmą krzyże Chrystusowe

I za tysiąc lat cały świat zdobędą.

Tu gdzie my nogi ~ tam postawą głowę,

I ducha w kształty te same oprzędą ~

A teraz mają swą latania chwilę,

Tym piękni, że są świezi jak motyle

Niech więc nowość u ciebie popłaca

A nas odegnaj, rzuć jak zbite dzbanki,

Niech więcej nie ma ciężka ludu praca

Tych świąt z ogniami, z kwiatowymi wianki,

Niech się las nigdy ogniem nie wyzłaca

I kolędnymi nie brzęczy multanki,

Znieś wszystko… wszystko duchu obłąkany,

Zostaną jednak wiecznie ~ te kurhany.”

Są to chyba najbardziej antychrystiańskie wersy ”Króla Ducha”, bo ci którzy zabrali nam nasze ”święta z ogniami”, ci którzy postawili ”Tu gdzie my nogi ~ tam postawą głowę,”, ci obłąkańcy którzy znosili w tym kraju wszystko, którzy jednak nie dali rady wiecznym kurhanom, to romajscy chałaciarze, nie tylko ci ”którzy wezmą krzyże Chrystusowe”, ale również ci którzy skaleczyli prawdę pseudonauką romajską, to wszelcy kompradorzy czyli importerzy cudzoziemskiego śmiecia, materialnego i duchowego, którzy okupują ten kraj.

I były czasy, że miecz zwariowany

Zakładał krwawe kraju fundamenta…

O! święte wieku boleści i rany,

O mocy ludu pod młotem ugięta…

O wy na wieki pokrajane słowiańskie łany,

O duchu wielkiej świętości ~ w te pęta

Cielesne… na lat tysiące zakuty!

Pozostałością etniczną po Awarach na powółżu, są Pieczyngowie~Gurgani mówiący po słowiańsku, czyli to Słowianie, jeszcze innym słowem mogącym etymologicznie być związanym z słowem Awar wydaje się być war’ownia (Vet’war ~ Stary’gród), czyli gród, tak jak Gardricy Słowiane tak Awarzy ~ Warownie (tak jak zamek ~ zamknąć, tak z’awar’ować ~ zawrzeć ~ warownię), czyli jeszcze jeden analogiczny synonimiczny ciąg słowotwórczy.